DOSSIERS: Procaryoten (Procaryota) in de anaërobe vergisters

1. Inleiding

De procaryoten worden in twee reiken ingedeeld:

• De Archaea
• De bacteriën

De verschillen tussen Archaea en bacteriën zitten voornamelijk in de celwanstructuur. De Archaea hebben geen peptidoglycanen in hun celwand, wat typisch is bij de bacteriën. Peptidoglycanen van bacterien worden opgebouwd met muramisch zuur en met D_amino zuren.

De D-aminozuren zijn zeer specifiek van de bacteriële celwand. Men vindt deze nergens ander in levende organismen. De peptidoglycanen van de bacteriële celwand zien er als volgt uit:

Peniciline blokkeert de synthese van de peptidoglycanen door de bacteriën. Peniciline dringt de structuur van dit polymeer binnen en verhindert de verdere opbouw ervan. De Archaea hebben geen dergelijke celwand met peptidoglycanen en zijn ongevoelig aan antibiotica zoals peniciline.

Archaea kunnen een grote diversiteit aan complexe polymeren bevatten in hun celwand. De soorten zoals Methanobacterium hebben een celwand opgebouwd met pseudomureïne. Pseudomureïne is een polymeer dat vergelijkbaar is met peptidoglycaan met het verschil dat het is opgebouwd met L-aminozuren (en geen D-aminozuren) en met N-acethyltalosaminurischzuur in de plaats van N-acethylmuramischzuur. De glycoside bindingen zin van het type beta-1-3 i.p.v. beta-1-4 van de bacteriële celwand.

De structuur van de pseudo-peptidoglycanen (pseudo-mureïne) van de Archae worden als volgt gestructureerd:

De celwand van de Methanosarcina soorten bevatten geen pseudomureïne maar bevatten complexen vergelijkbaar met chondroïtinesulfaten van het dierlijk weefsel.

Sommige soorten hebben bevatten heteropolysacchariden. De kenmerken van hun celwanden geven de Archaea eigenschappen die sterk verschillen van die van bacteriën, zoals ongevoeligheid aan beta-lactam-kern antibiotica zoals penicilline en lysozym.

Raadpleeg het vervolg voor:

• Het rijk van de methanogene Archaea
• Het rijk van de bacteriën